Kanon PTHiP przedstawiam następujące przeciwwskazania do hipoterapii dzieląc je na bezwzględne i względne.
Przeciwwskazania bezwzględne:
- uczulenie na sierść, pot lub zapach konia,
- nie wygojone rany,
- nietolerancja tej formy terapii przez pacjenta, np. niepohamowany lęk,
- odklejanie siatkówki, wzmożone ciśnienie śródgałkowe,
- brak kontroli głowy w rozwoju motorycznym i czynnej pozycji siedzącej,
- wodogłowie bez wszczepionej zastawki,
- niestabilność kręgów szyjnych występująca np. w zespole Down’a,
- zwichnięcia i podwichnięcia stawów biodrowych,
- skoliozy powyżej 20° wg Coba oraz progresujące skoliozy idiopatyczne,
- choroby mięśni przy sile mięśni ocenianej poniżej 3 punktów w skali Lowetta,
- pogorszenie stanu w zespołach neurologicznych, stanach po urazach czaszkowo-mózgowych, ADHD, chorobach mięśni,
- ostre stany chorób i zaburzeń psychicznych,
- podwyższona temperatura, ostre choroby infekcyjne.
Przeciwwskazania względne:
- padaczka,
- upośledzenie umysłowe w stopniu głębokim,
- zaburzenie mineralizacji kości,
- utrwalone deformacje i zniekształcenia, przykurcze, ograniczenia zakresu ruchu układu kostno-stawowego,
- przepuklina oponowo-rdzeniowa zlokalizowana w odc. lędźwiowym,
- dyskopatia,
- hemofilia oraz inne skazy krwotoczne
- schorzenia okulistyczne – wymagana konsultacja.
stajnia hipoterapeutyczna 